|
Regengod...
Toegevoegd op: 01-02-2004 12:00 AM
Ik ben een regengod. Ik zweer het je, ik ben een regengod. Het lijkt heel wat
om van jezelf te zeggen dat je een god bent, maar iedereen in mijn universum is
goddelijk. Zo heb je bijvoorbeeld slaapgoden die goed kunnen slapen,
computergoden die goed kunnen computeren en achteruit-inparkeergoden die goed
achterruit kunnnen inparkeren. Niemand weet zomaar wat voor type god hij is
en het is een hele kunst om uit te vinden waar je goddelijkheid ligt. Dat
klinkt zweverig, maar dat is het niet. Ik heb mijn goddelijkheid gewoon
empirisch vastgesteld. Het is namelijk zo: de afgelopen maanden dat ik in
Afrika was heb ik zonder overdrijven twee van de drie dagen regen gehad. Mijn
trouwe onderdanen (de wolken) volgen mij door dit droogste van de droge
continenten om mij vrijwel dagelijks van een flinke plens water te voorzien.
Ik doe een greep uit de natte feiten. Tanzania was dagelijks regen. Echt van
die mooie Nederlandse slagregens met windstoten. Toen ik in Malawi aankwam had
het meer dan vijf maanden niet geregend. De eerste nacht dat ik daar was werd
ik wakker van een tromgeroffel. De trommel van een medereiziger stond precies
onder een lek in het dak en de regen drumt ons symphonisch wakker. De klap op
de vuurpijl kwam in Zuid Afrika. Daar heerst momenteel de ergste droogte in
honderd jaar. Wanneer ik een nachtje buiten slaap in een gebied met de naam
Karoo (wat in de lokale taal "droog" betekent), gaat het, JAWEL, regenen!
Het is wat mij betreft dus bewezen dat ik regengod ben.
En dat is niet het enige onderzoek waar ik me mee bezig heb gehouden. Ik denk
dat iedereen die in Egypte komt zich wel eens afvraagt waarom de helft van alle
tekeningen in de tempels door de vereniging van rechtschapen christenen van de
muur is gevijld, terwijl ze de andere helft hebben laten staan. Het antwoord op
deze vraag vond ik in de tempel van Luxor. Daar staat een afbeelding van de god
van de vruchtbaarheid. Deze godheid staat altijd afgebeeld met een enorme
erectie. Waarom zouden ze dat aanstootgevende plaatje nou hebben laten staan?
Je zou toch denken dat ze die als eerste van de muur afbeitelen. Toen begon het
me te dagen. Een rondgang langs de overgebleven muurtekeningen leerde dat deze
over het algemeen staan afgebeeld met pronte borsten. Alles weg, behalve de
erotische afbeeldingen moet het devies geweest zijn. Het doet me een beetje
denken aan een oude-krantenverzamelaar die de Playboys tussen het oudpapier
vandaan vist. Ik heb mijn ontdekking nog niet wereldkundig gemaakt, dus jullie
zijn de eersten die het weten.
Bidden helpt!
Dat is de conclusie van mijn laatste onderzoekje. In
Bloemfontein/Zuid Afrika was ik bij een tankstation aan het rondvragen voor een
lift richting Kaapstad. Bij dat tankstation was eveneens een clown aanwezig die
de kinderen bezighield, terwijl de ouders afrekenden. Na een uur rondvragen
kwam de clown naar mij toe. Hij had gezien dat ik weinig geluk had bij het
vinden van een lift.
"Mag ik voor een lift bidden?", vroeg hij.
"Natuurlijk".
En zo kwam het dat ik met mijn handen gevouwen, samen met Ronald McDonald aan
de Here Jezus vroeg of ik spoedig een lift mocht krijgen.
Binnen vijf minuten had ik een lift naar Kaapstad, meer dan duizend kilometer
verderop!
Toen het lifen een paar weken later weer niet wilde lukken (mede vanwege het
feit dat ik een fiets bij me had) heeft Emily haar clownspakje aangetrokken en
vanuit Kaapstad gevraagd om een snelle lift. Binnen een dag ben ik van
Oudtshoorn in Johannesburg geraakt, bijna 1200 kilometer!
Alleen een streng ongelovige zou nog van toeval spreken.
Ter afsluiting
Ter afsluiting onderstaand nog een paar opmerkingen over mijn reis door Afrika.
Tanzania is berucht onder reizigers, omdat je daar vaak opgelicht wordt. Vooral
de verkoop an valse openbaarvervoerkaartjes neemt daar grootse vormen aan. Had
ik het maar geweten toen ik voor 30 dollar een kaartje voor de veerboot naar
Zanzibar kocht.
Snorkelen in Lake Malawi is net window shopping: je bekijkt de mooie
felgekleurde tropische vissen, die je 's avonds bij het diner gaat opeten.
Zuid Afrika wordt door sommigen ook wel "The Fear Factory" genoemd. Vrijwel
iedere Zuid Afrikaan heeft een bord op de deur hangen waarop staat dat het
alarm gepaard gaat met "armed response". Bovendien zijn vrijwel alle huizen
ommuurd en voorzien van grote hoeveelheden prikkeldraad met venijnige
scheermesjes. De mensen zijn erg bang, waarschijnlijk vanwege het feit dat de
media dagelijks bol staan van de berovingen en erger. De inwoners waarschuwen
je regelmatig om vooral op te passen. Je vraagt je af of het echt allemaal zo
gevaarlijk is. Hieronder een lijstje van dingen die ik gedaan heb, ondanks de
waarschuwingen van de lokale bevolking:
1) Liften
2) 's Avonds de straat op in Johannesburg en Kaapstad
3) Met rugzak op straat lopen
4) Een krottenwijk bezoeken
5) Op het strand overnachten
Is het echt zo gevaarlijk als ze zeggen? Ik weet het niet. Oh ja, saillant
detail: ik ben in Kaapstad op klaarlichte dag van mijn fiets getrokken en
beroofd van mijn mobiele telefoon!
Mijn volgende reisdoel is Australie. Ik verheug me er al op down under te gaan.
Terug naar de avonturenlijst.
|
|
|